Wczoraj (21 lutego 2024 r.) prof. Zbigniew Izdebski - kierownik Katedry Humanizacji Medycyny i Seksuologii Collegium Medicum Uniwersytetu Zielonogórskiego, jako pierwszy Polak został uhonorowany przez Niemieckie Towarzystwo Społeczno-Naukowych Badań nad Seksualnością (Deutsche Gesellschaft Für Sozialwissenschaftliche Sexualforschung DGSS) prestiżowym medalem Magnusa Hirschfelda za szczególne zasługi w dziedzinie badań nad seksualnością człowieka i edukację seksualną.
Prof. dr hab. Zbigniew Izdebski jest seksuologiem, pedagogiem, doradcą rodzinnym, specjalistą w zakresie zdrowia publicznego. Od 2010 roku jest stałym współpracownikiem naukowym Instytutu ds. Badań nad Seksem, Płciowością i Prokreacją im. Kinsey'a w Uniwersytecie Indiana w USA oraz współpracownikiem WHO. Prof. Izdebski jest inicjatorem i organizatorem Ogólnopolskich Debat o Zdrowiu Seksualnym. Łączy działalność badawczą, dydaktyczną i kliniczną. Jest autorem licznych publikacji, książek naukowych i popularno-naukowych. Realizuje w Polsce projekty badawcze dotyczące zdrowia i seksualności Polaków w cyklu życia, gdzie przebadał ponad 50 tys. osób. Popularyzuje wiedzę z zakresu zdrowia seksualnego w prasie, radiu i telewizji.
Magnus Hirschfeld (ur. 14 maja 1868 w Kołobrzegu, zm. 14 maja 1935 w Nicei) – niemiecki lekarz, prekursor seksuologii, założyciel Instytutu Seksuologicznego w Berlinie. Głównym przedmiotem zainteresowań Hirschfelda była sfera seksualności człowieka. Z czasem przyjęło się nazywanie tej dziedziny studiów naukowych „seksuologią”. Wymieniany jest obok Havelocka Ellisa i Alfreda Kinseya jako prekursor tego kierunku medycyny. Współcześni mu amerykańscy dziennikarze określili go „Einsteinem seksu”.
Od 1990 r. DGSS przyznaje swoje „Medale Magnusa-Hirschfelda” za nauki o seksualności i reformę seksualną. Dotychczas odbiorcami byli Ernest Borneman (Austria), John P. DeCecco (USA), Liu Dalin (Chiny), Jonathan Ned Katz (USA), Milton Diamond (USA), John Money (USA), Martin S. Weinberg (USA) , Richard Green (USA/Wielka Brytania), Hu Peicheng (Chiny), Fang-fu Ruan (Chiny), Pedro de Freitas (Portugalia) i dr João Décio Ferreira (Portugalia) ds. nauk o seksie ; Herman Musaph (Holandia), Imre Aszódi (Węgry), Ruth Westheimer (USA), Maj-Briht Bergström-Walan (Szwecja), Oswalt Kolle (Holandia), Manfred Bruns (Niemcy), William Granzig (USA), Rolf Gindorf (Niemcy), Rita Süssmuth (Niemcy), Robert T. Francoeur (USA), Norbert Kluge (Niemcy), Karla Etschenberg (Niemcy), Sonia Blaso (Argentyna) i Cem Keçe (Turcja) na rzecz reformy seksualnej.
Od kilkudziesięciu lat badania socjologiczne, behawioralne i kulturowe nad seksualnością noszą nazwę: „Deutsche Gesellschaft für Sozialwissenschaftliche Sexualforschung e. V.” (w skrócie: DGSS). Założone w 1971 roku przez Rolfa Gindorfa, jest najstarszym niemedycznym stowarzyszeniem seksuologicznym istniejącym w niemieckojęzycznej Europie (tj. w Niemczech, Austrii, Liechtensteinie, Luksemburgu oraz części Szwajcarii, Danii, Belgii, Francji i Włoszech). W jej zarządach zasiadało wielu znanych uczonych. Prezydentami byli Rolf Gindorf (1971-1979), Helmut Kentler (1979-1982), Ernest Borneman (1982-1986), Erwin J. Haeberle (1986-2002), Gunter Runkel (2002-2006) i Jakob Pastötter (2006-2006).
Od samego początku DGSS podkreślało znaczenie nauk społecznych, behawioralnych i kulturowych dla odpowiedniego zrozumienia ludzkiej seksualności w jej wielu formach, aspektach i odmianach. Oprócz tradycyjnych dziedzin seksuologii, takich jak biologia, fizjologia i medycyna, zainteresowania DGSS skupiają się na naukach społecznych, psychologii i etnologii, obejmując także aspekty edukacyjne, prawne i historyczne.
